Nietolerancja histaminy zaliczana jest do zespołów nietolerancji pokarmowych o podłożu nieimmunologicznym. Najczęściej pojawia się, gdy nasz organizm wytwarza zbyt małe ilości enzymów odpowiedzialnych za rozkład histaminy, co prowadzi do nadmiernego nagromadzenia związku. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy, czym jest i jak objawia się nadwrażliwość na histaminę!
- Nietolerancja histaminy to zaburzenie polegające na nadmiarze histaminy w organizmie lub jej niewłaściwym rozkładzie.
- Objawia się m.in. bólami głowy, problemami skórnymi, biegunkami, kołataniem serca czy katarem bez infekcji.
- Najwięcej histaminy zawierają produkty długo dojrzewające, fermentowane, alkohole oraz niektóre owoce i warzywa.
- Leczenie polega głównie na diecie niskohistaminowej oraz czasami na stosowaniu leków przeciwhistaminowych.
Czym jest nietolerancja histaminy?
Histamina zaliczana jest do grupy amin biogennych, czyli związków powszechnie występujących w organizmach żywych, zarówno w roślinach, jak i mikroorganizmach oraz organizmach zwierzęcych. Nietolerancja histaminy należy do nieimmunologicznych zespołów nietolerancji amin biogennych. Oznacza to, że nadmierna reakcja organizmu na przyjęcie histaminy nie jest związana z mechanizmami immunologicznymi IgE-zależnymi i IgE-niezależnymi.
Nietolerancja histaminy – przyczyny
Brak tolerancji na związek można nazywać także uczuleniem na histaminę. Objawy pojawiają się najczęściej wskutek niedoboru enzymu DAO, który odpowiedzialny jest za rozkład histaminy przyjmowanej z pożywieniem. Zaburzenia działania DAO mogą być związane z wrodzonym niedoborem, niektórymi chorobami przewlekłymi oraz czynnikami środowiskowymi (niewłaściwa dieta, przyjmowane leki, spożywanie alkoholu).
Nietolerancja może wystąpić również w związku z zaburzoną równowagą między funkcjonowaniem enzymu a ilością przyjmowanej histaminy. Objawy pojawiają się w chwili, gdy w naszym organizmie jest zbyt dużo aminy. Wskutek znacznego nagromadzenia związku trafia on do innych narządów, powodując występowanie różnorodnych symptomów.
Nietolerancja histaminy – objawy
Jak rozpoznać nietolerancję histaminy? Objawy skórne takie jak zaczerwienienie, świąd, wysypka oraz obrzęki po spożyciu pokarmów mogą wskazywać na nietolerancję histaminy. Charakterystyczne są przy tym objawy neurologiczne, do których zaliczamy m.in. bóle i zawroty głowy. Pacjenci skarżą się dodatkowo na migreny.
Powszechne są także symptomy ze strony układu oddechowego oraz pokarmowego. Na nietolerancję histaminy może wskazywać:
- ból brzucha,
- biegunka,
- kolka jelitowa,
- wzdęcia,
- nudności,
- wodnisty katar,
- kaszel.
Niekiedy towarzyszą im jednocześnie zaburzenia rytmu serca, m.in. tachykardia.
Brak swoistych objawów znacznie utrudnia szybką diagnozę choroby. W przypadku podejrzenia nietolerancji warto wykonać badanie na histaminę oraz stężenie DAO. Dodatkowo można przeprowadzić badanie na histaminę produkowaną w jelitach oraz oznaczyć stężenie witaminy B6 w organizmie. Konieczne jest również prowadzenie samodzielnych obserwacji. Zwróć uwagę na to, czy objawy pojawiają się w ciągu 10-30 minut po spożyciu posiłku i ustępują ok. 6-8 godzin po jedzeniu.
Nietolerancja histaminy – leczenie
Wysoki poziom histaminy we krwi najczęściej wiąże się z koniecznością zmiany nawyków żywieniowych. Konieczne może okazać się wykluczenie pokarmów bogatych w związek. Należą do nich m.in. ryby, owoce morza, produkty dojrzewające oraz fermentowane, takie jak kapusta kiszona i tofu. Konieczne jest ograniczenie spożywania również niektórych warzyw i owoców, w tym pomidorów, bakłażanów, szpinaku, ananasów i truskawek. Występowanie objawów może powodować także cynamon, czekolada, kawa oraz herbata.
Sama eliminacja produktów powinna zostać podzielona na 3 etapy. Pierwszy zakłada eliminację wszystkich produktów bogatych w histaminę. Następnie należy stopniowo wprowadzać wcześniej wykluczone składniki, co pozwoli sprawdzić indywidualną wrażliwość na poszczególne pokarmy. Ostatnią fazą jest skomponowanie diety długoterminowej.
