Nużeniec. znasz te roztocza? To roztocza z rodzaju Demodex, które naturalnie występują na skórze człowieka. Przeważnie nie powodują żadnych dokuczliwych objawów. Niekiedy jednak mogą prowadzić do przewlekłego zapalania brzegów powiek i innych dolegliwości dermatologicznych. W dzisiejszym artykule wyjaśnimy, czym dokładnie jest nużyca i jak ją leczyć.
- Nużeniec to mikroskopijny pasożyt bytujący w mieszkach włosowych i gruczołach łojowych, który może powodować podrażnienie skóry, świąd, trądzik różowaty oraz problemy z oczami, zwłaszcza przy osłabionej odporności.
- Zakażenie nużeńcem przenosi się głównie przez kontakt skóra do skóry oraz wspólne używanie przedmiotów higienicznych, a skuteczna walka z nim wymaga dokładnej higieny, specjalistycznych preparatów i wzmocnienia odporności.
Co to jest nużeniec?
Nużeńce to roztocza z rodziny Demodex, które powszechnie bytują na skórze człowieka. Odsetek zakażeń zwiększa się wraz z wiekiem. Przyjmuje się, że wśród osób, które ukończyły 60 rok życia, nużeniec może występować u nawet 84% badanych. Nużeńce oka przeważnie nie powodują występowania uciążliwych objawów, jednak mogą przyczyniać się do rozwoju stanu zapalnego brzegów powiek, zarówno w sposób bezpośredni, jak i pośredni. Stanowią wtedy wektor rozwoju dla innych patogenów.
Skórę człowieka zasiedlają dwa gatunki nużeńca: Demodex folliculorum i Demodex brevis. Pasożyty osiągają wielkość 0,5 mm, co sprawia, że są niewidoczne gołym okiem. Roztocza najczęściej osiedlają się w okolicach gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Przeważnie znajdujemy je na twarzy, klatce piersiowej oraz na szyi. Nużeńce oka stają się niebezpieczne dla zdrowia dopiero w przypadku znacznego zwiększenia się gęstości osobników. Wśród czynników ryzyka wymienia się także osłabienie układu odpornościowego, które zwiększa podatność na pojawienie się problemów dermatologicznych.
Nużeniec – objawy
Nużeniec może powodować zaostrzenie się objawów trądziku różowatego oraz nieswoiste zapalanie skóry. Pacjenci skarżą się wtedy na występowanie:
- pieczenia,
- rumienia,
- grudek,
- krostek.
Niekiedy objawy zakażenia pojawiają się w kącikach ust. Najczęściej jednak obserwujemy nużeńce na rzęsach, które odpowiadają za przewlekłe zapalenie brzegów powiek. W przebiegu choroby stan zapalny obejmuje brzegi powiek wraz z przyległymi strukturami. Może pojawiać się tym samym na skórze oraz gruczołach Meiboma. Przyjmuje się, że jest to najczęściej występujące schorzenie aparatu ochronnego oka.
Jak rozpoznać zapalenie, które powoduje nużeniec? Powieka staje się zaczerwieniona i obrzęknięta. Dodatkowo pacjenci skarżą się na pieczenie, swędzenie i odczuwanie piasku pod powiekami. Może dochodzić jednocześnie do wystąpienia suchości i łzawienia oczu. Niekiedy nużyca atakuje rzęsy, które wykazują nieprawidłowy kierunek wzrostu oraz tracą swój naturalny kolor. Niepokój powinno wzbudzać także przekrwienie spojówki oraz dysfunkcje gruczołów Meiboma. Odpowiedzmy teraz na pytanie, jak wyleczyć nużeńca!
Nużeniec – leczenie
Zastanawiasz się, na czym polega leczenie nużeńca? Jak się pozbyć kłopotliwych objawów? Należy pamiętać o tym, że terapia powinna przebiegać dwutorowo. Konieczne jest jednoczesne usunięcie nużeńca z powierzchni skóry oraz wyleczenie choroby, którą wywołał. Warto pamiętać o tym, że farmakoterapia może zająć nawet do kilku miesięcy i wiąże się z koniecznością systematycznego przyjmowania zapisanych leków. W ten sposób zmniejszamy ryzyko nawrotu choroby.
W niektórych przypadkach możliwe będzie mechaniczne usunięcie roztoczy z rzęs i powiek. Na wczesnych etapach zapalania ulgę mogą przynieść dodatkowo ciepłe okłady, masaże powiek oraz stosowanie sztucznych łez. Na rynku dostępne są także dedykowane preparaty w formie płynów i nasączanych chusteczek, które można stosować w czasie leczenia zakażenia nużeńcem. Kluczową rolę odgrywa także przestrzeganie zasad higieny. Ostateczny plan terapii powinien zostać przygotowany przez lekarza, który uwzględni stan zaawansowania objawów.
Jak się go pozbyć?
- Oczyszczanie skóry – regularne mycie twarzy łagodnymi preparatami przeciwpasożytniczymi.
- Unikanie dzielenia się kosmetykami i ręcznikami – aby zapobiec rozprzestrzenianiu się pasożyta.
- Dieta wspierająca odporność – bogata w cynk, witaminę A i zdrowe tłuszcze.
- Leczenie specjalistyczne – w przypadku nasilonych objawów dermatolog może zalecić leki przeciwpasożytnicze.